Czosnaczek Pospolity (Alliaria petiolata) – Występuje przeważnie w lasach liściastych i na obrzeżach lasów, blisko stawów, strumieni (w miejscach cienistych i wilgotnych). Jest rośliną dwuletnią osiągającą wysokość 60-90 cm. Jest cenną przyprawą, jak i roślinna leczniczą. Aromatem i właściwościami przypomina czosnek i jest przez to częstym jego zamiennikiem, dodatkowo czosnaczek jest łatwiej strawny niż czosnek. Jest również bogatym źródłem wapnia, fosforu oraz żelaza, a w jego liściach zawarta jest duża ilość witaminy C (zwłaszcza w młodych liściach).
Czosnaczek – Właściwości:
– antyseptyczne,
– gojące i oczyszczające rany,
– wykrztuśne,
– rozkurczowe,
– przeciwpasożytnicze,
– dezynfekujące,
– przeciwzapalne,
– przeciwgrzybiczne,
– żółciopędne,
– żółciotwórcze,
– odtruwające,
– przeciwreumatyczne,
– usprawniające przemianę materii,
– wzmacniające,
– pobudzające krążenie krwi,
– pobudzające wzrost włosów i paznokci.
Czosnaczek – Zastosowanie:
- Wewnętrznie (sok, syrop, napar, wywar itp.) leczy m.in. choroby układu oddechowego. Zalecany jest przy słabym krążeniu, osłabionym organizmie, jak i przy wysokim ciśnieniu (skutecznie go obniża), nadczynności tarczycy, chorobach reumatycznych. Nasiona stymulują apetyt oraz tak samo, jak liście działają przeciwpasożytnicze, dlatego stosowany jest przy robaczycy jelitowej. Sprawdza się doskonale przy odtruwaniu organizmu. Przy dłuższym (wielomiesięcznym) stosowaniu hamuje czynności tarczycy (tyreostatyczne).
- Zewnętrznie (okład i kataplazm z liści, przemywanie naparem itp.) leczy m.in. odmrożenia (stymuluje krążenie krwi), ropiejące rany (oczyszcza je oraz dezynfekuje), świąd skóry, grzybice, wrzody.
Czosnaczek jest doskonałym składnikiem sałatek, farszy, pesto, sosów, zup, serów, oraz świetnym dodatkiem do kanapek. Możemy spożywać na surowo, w formie naparów, wywarów, syropów, soków, nalewek, kiszonek oraz jako przyprawę (np. do mięs). Czosnaczka można dodawać wszędzie tam, gdzie dodajemy czosnek pospolity.
Czosnaczek – Zbiór:
Liście, jak i całe ziele zbieramy od końca kwietnia do lipca. Czosnaczek daje nam najwięcej, gdy spożywamy go na surowo lub ze świeżego ziela wykonujemy soki, nalewki itp. Podczas suszenia traci on bardzo dużo właściwości zdrowotnych. Liście i ziele czosnaczka można zamrażać.
Nalewka ze świeżego ziela wg. przepisu Dr h. Różańskiego:
100 g świeżego siekanego surowca zalać 1000 ml alkoholu 50-60% o temp. pokojowej. Macerować 1 miesiąc. Wypijać mały kieliszek 1 raz dziennie, wieczorem lub rano, przez miesiąc.
Okłady wg przepisu dr h. różańskiego:
Świeże ziele czosnaczku po zmieleniu i zmieszaniu z olejem rydzowym, konopnym lub lnianym na konsystencję papki. Do okładów m.in. na trudno gojące się rany, wypryski, owrzodzenia, oparzenia, odleżyny, odparzenia, otarcia, atopowe zapalenie skóry (smarowanie), zmiany łuszczycowe, ponadto wyciągi olejowe ze świeżego ziela – do smarowania schorzałych miejsc i do kosmetyków leczniczych oraz pielęgnujących dla skóry atopowej i łuszczycowej.
Jeśli podobał Ci się wpis, proszę udostępnij go dalej…Będzie mi miło ..:)
Bardzo ciekawy blog, rzeczowy i wyważony. Od dzisiaj zaglądam regularnie i subsbskrybuje kanał RSS. Pozdrowienia 🙂